பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்திற்கு எதிராக பிலிப்பைனஸ்ன் அனுபவத்தைக் கூட கருத்தில் கொள்ளாத தமிழ் சமூகத்தின் போக்கு -ஐ.வி.மகாசேனன்-

பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் உள்ளடக்கங்கள் என்பது 'தேசிய பாதுகாப்பு' என்ற ஒற்றை வார்த்தைக்குள் தனியாள் சுதந்திரத்தை சிதைக்கக்கூடிய சட்ட ஏற்பாடுகளே ஆகும். 1982ஆம் ஆண்டு இலங்கையில்,அன்றைய ஐக்கியதேசிய கட்சி அரசாங்கத்தின் ஜனாதிபதி ஜே.ஆர்.ஜெயவர்த்தனா அவர்களால்பயங்கரவாத தடைச்சட்டம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதன் விளைவாகவே இன்றும் தமிழ் மக்கள் அனுபவித்து வருகின்றனர். பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தினூடாக அரசாங்கம் கொள்கைரீதியாக தனக்கு எதிராக செயற்பட முனைவோர்களையே கைது செய்கிறது. மேலும் தமிழ் சமூகத்தில் தொடர்ச்சியாக பதட்டத்தை பேணவும் பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தை அரசாங்கம் உபயோகித்து வருகிறது.

1982ஆம் ஆண்டு காலப்பகுதியில் இலங்கை மக்கள் பயங்கரவாதத்துக்கு அனுமதித்த சூழல் 2020ஆம் ஆண்டு பிலிப்பைன்ஸில் காணப்படவில்லை. பிலிப்பைன்ஸில் நிலவும் பயங்கரவாத செயல்களை கட்டுப்படுத்தும் நோக்கில் கொரோனா அபத்தத்தின் மத்தியிலும் பிலிப்பைன்ஸில் அவசரகதியில் பயங்கரவாத தடைச்சட்டம் ஒன்று உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. பிலிப்பைன்ஸ் ஜனாதிபதி ரோட்றிகோ பயங்கரவாத சட்டத்திற்கான ஒப்புதலை அளித்து, பிலிப்பைன்ஸ் காங்கிரஸிலும் ஒப்புதலை பெற்று பயங்கரவாத தடைச்சட்டம் சட்ட மூலமாகியுள்ளது. மறுபுறம் பிலிப்பைன்ஸ் மக்கள் தங்கள் சுதந்திரம் பறிக்கப்படுவதாக வீதியிலிறங்கி போராடிவருகின்றனர்.

தொடர்ச்சியாக நான்கு தசாப்தங்களாக பயங்கரவாத சட்டத்தினால் சுதந்திரத்தை இழந்தும் மீள்வதற்கு சரியான உபாயமறியாதவர்களாய் உள்ள இலங்கை தமிழ் சமூகம்,பிலிப்பைன்ஸில் உருவாக்கப்பட்ட பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தையும் அதற்கெதிரான மக்கள் போராட்டத்தையும் அறியும் வகையில் வெளிப்படுத்துவதை நோக்காக கொண்டே இக்கட்டுரை உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.

பலரை ஆச்சரியப்படுத்திய ஒரு நடவடிக்கையில், 2020 ஜூன் தொடக்கத்தில் பிலிப்பைன்ஸின் கோவிட்-19 தொற்று சவால்களுக்கு மத்தியில்,ஜனாதிபதி ரோட்ரிகோ டூர்ட்டே '2020 பயங்கரவாத எதிர்ப்புச்சட்டத்தை' அவசரம் என்று சான்றளித்தார்.ஒரு சில நாட்களில், பிரதிநிதிகள் சபையில் எந்தவொரு மறுஆய்வு செயல்முறையும் மேற்கொள்ளாது, மசோதாவினை செனட் சபை ஏற்றுக்கொண்டது. பின்னர் அதை உடனடியாக ஜனாதிபதிக்கு கையொப்பத்திற்காக அனுப்பியது. ஜூலை 3, 2020 அவர் 2007ஆம் ஆண்டின் மனித பாதுகாப்புச்சட்டத்தை மாற்றியமைக்கும் 2020 பயங்கரவாத எதிர்ப்புச் சட்டத்தில் கையெழுத்திட்டார்.

பிலிப்பைன்ஸில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ள புதிய பயங்கரவாத தடைச்சட்டமானது, பயங்கரவாதத்தின் தெளிவற்ற மற்றும் அதிகப்படியான பரந்த வரையறையைப் பயன்படுத்துவதாக வழக்கறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். இந்தச்சட்டம், உத்தரவாதமற்ற கைது நடவடிக்கைகளை அனுமதிக்கிறது. மற்றும் கைது செய்தவர்களை வாரக்கணக்கில் நீதிமன்றில் முன்னிலைப்படுத்தாது வைத்திருக்க அனுமதிக்கிறது. காவல்துறை அல்லது இராணுவத்தால் நீதிமன்ற உத்தரவாதமின்றி சந்தேக நபர்களை 14 நாட்கள் தடுத்து வைக்கலாம், இது 10 நாட்களுக்கு நீட்டிக்கப்படலாம். மேலும் 60 நாட்களுக்கு கண்காணிப்பில் வைக்கப்படலாம், இது 30 நாட்கள் வரை நீட்டிக்கப்படலாம். இச்சட்டத்திற்கு எதிராக குறைந்தது ஆறு மனுக்கள் ஏற்கனவே உச்ச நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்யப்பட்டிருந்தாலும், இந்த மாத இறுதியில் இது செயல்படுத்தப்பட உள்ளது. இலங்கையில் நடைமுறையில் உள்ள பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் கீழ் கைது செய்யப்பட்ட சந்தேக நபரை பயங்கரவாத குற்றத்தடுப்பு பிரிவு (வுஐனு) நீதிமன்ற உத்தரவின்றி மூன்று மாதங்கள் வரை வைத்திருக்கலாம். சந்தேக நபரை தடுத்து வைப்பதன் கால எல்லையை 18 மாதங்களாக நீடிக்க முடியும். எனினும் பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் கீழ் தடுத்து வைக்கப்படும் ஒருவர் வழக்கு விசாரணை முடியும் வரை கால வரையறையின்றி தடுத்து வைக்கும் நிலையே நடைமுறையில் உள்ளது. இதனாலேயே பல ஆண்டுகளாகவே பல தமிழ் அரசியல் கைதிகள் விசாரணையின்றியே சிறையில் வாடுகின்றனர்.

பிலிப்பைன்ஸ் அண்மையில் கொரோனா வைரஸ் வழக்குகளின் அதிகரிப்பை எதிர்கொண்டுள்ளது. கடுமையான பூட்டுதல் மீண்டும் அறிமுகப்படுத்தப்படலாம் என்று அரசாங்கத்தை எச்சரிக்க தூண்டுகிறது. நோய்த்தொற்றுகள் இதுவரை 50,359 ஐ எட்டியுள்ளன, அவற்றில் ஐந்தில் ஒரு பங்கு கடந்த ஐந்து நாட்களில் உறுதி செய்யப்பட்டது. 1,314 பேர் இறந்துள்ளனர். இந்நிலையில் அங்கு கோவிட்-19 தொற்றால் பாதிக்கப்பட்டோருக்கு மனிதாபிமான உதவியினை வழங்கவும் குறித்த பயங்கரவாத தடைச்சட்ட ஏற்பாடு தடையாக உள்ளது. ஒரு பயங்கரவாத செயலாகக் கருதப்படும் ஒரு செயலுக்கு 'பொருள் ஆதரவை' வழங்கும் எவரையும் சட்டம் குற்றவாளியாக்குகிறது. மனிதாபிமான குழுக்களுக்கு ஒரு விலக்கு கோடிட்டுக் காட்டப்பட்டாலும், இது மிகவும் மட்டுப்படுத்தப்பட்டதாகவே உள்ளதாக பயங்கரவாதத்தை எதிர்கொள்ளும் போது மனித உரிமைகள் மற்றும் அடிப்படை சுதந்திரங்களை மேம்படுத்துதல் மற்றும் பாதுகாத்தல் தொடர்பான ஐ.நா. சிறப்பு அறிக்கையாளர் பேராசிரியர் பியோனுவாலா நி அலெய்ன் (Fionnuvala Ní Aoláin) கூறினார். மேலும் 'மனிதாபிமான அமைப்புகளின் பணிக்கு இடையூறு விளைவிக்கும் எந்தவொரு நடவடிக்கையும் உண்மையில் பொறுப்பற்றது' எனப்பேராசிரியர் விசனம் தெரிவித்துள்ளார்.

உச்சநீதிமன்றத்தில் சட்டத்தை எதிர்த்து ஒரு மனுவை தாக்கல் செய்ய திட்டமிட்டுள்ள தேசிய மக்கள் சட்டத்தரணிகளின் ஒன்றியத்தைச் சேர்ந்த எட்ரே ஒலாலியா,'இந்த சட்டம் ஊடகங்கள், ஆர்வலர்கள் மற்றும் எதிர்க்கட்சி நபர்களுக்கு மட்டுமல்ல, இணையத்தில் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்தும் பொது உறுப்பினர்களையும் அச்சுறுத்தும்' என்கின்றார். பயங்கரவாத எதிர்ப்புச் சட்டத்தின் கீழ் வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்களை அவர் 'இராணுவச் சட்டத்துடன்' ஒப்பிட்டார். 'நிர்வாக அமைப்புகளுக்கு இவ்வளவு அதிகாரத்தை வழங்குவது முன்னோடியில்லாதது. சட்டத்தின் வரையறைகள் மிகவும் விரிவான மற்றும் பரந்தவையாகும். அவை சட்டபூர்வமான செயல்களைக் கூட பயங்கரவாதமாகக் கருதலாம்' என்று அவர் கூறினார்.

பயங்கரவாத எதிர்ப்புச்சட்டத்தில் பிலிப்பைன்ஸ் ஜனாதிபதி ரோட்ரிகோ டூர்ட்டே கையெழுத்திட்டார் என்ற செய்திக்கு பதிலளித்த அம்னஸ்டி இன்டர்நேஷனலின் ஆசிய-பசிபிக் பிராந்திய இயக்குனர் நிக்கோலஸ் பெக்கலின், 'டூர்ட்டேவின் ஜனாதிபதியின் கீழ், லேசான அரசாங்க விமர்சகர்களைக் கூட பயங்கரவாதிகள் என்று முத்திரை குத்தலாம். இந்த நிர்வாகம் ஒரு புதிய ஆயுதத்தை திறம்பட வடிவமைத்துள்ளது. தண்டனையின் தற்போதைய சூழலில், 'பயங்கரவாதம்' என்ற வரையறையில் மிகவும் தெளிவற்ற ஒரு சட்டம் மனித உரிமை பாதுகாவலர்களுக்கு எதிரான தாக்குதல்களை மோசமாக்கும்.' என்று கூறினார்.

சட்டத்தரணிகள் மற்றும் மனித உரிமைச்செயற்பாட்டாளர்களின் கருத்துக்களுக்கு அப்பால் பொதுமக்களும் பிலிப்பைன்ஸ் அரசாங்கம் அறிமுகப்படுத்தியுள்ள புதிய பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்துக்கு எதிராக வீதியிலிறங்கி போராட ஆரம்பித்துள்ளனர். தலைநகர் மணிலாவில் அங்குள்ள மாநில பல்கலைக்கழகத்தின் முன்பாக கூடிய நூற்றுக்கும் மேற்பட்டோர் புதிய சட்டத்தை எதிர்த்து முழக்கங்களை எழுப்பியுள்ளனர்.

எதிர்வினைகளுக்கு கடந்த புதன்கிழமை (08.07.2020)ஒரு தொலைக்காட்சி உரையில் பதிலளித்த பிலிப்பைன்ஸ் ஜனாதிபதி டூர்ட்டே,'நீங்கள் ஒரு பயங்கரவாதி இல்லையென்றால் பயப்பட வேண்டாம்.' எனக்கூறியுள்ளார். 

எவ்வாறாயினும், பயங்கரவாதம் என்ற சொல் 'இயல்பாகவே சந்தேகிக்கப்படும் வகை' என்றும், உரிமைகளை அடக்குவதற்கு அரசாங்கம் வேண்டுமென்றே பயங்கரவாத எதிர்ப்பு அட்டையை பயன்படுத்துவதாகவும் பேராசிரியர் பியோனுவாலா நி அலெய்ன்பதிலுரைத்துள்ளார்.

பயங்கரவாதச்சட்டத்திற்கு டூர்ட்டோ தனியான பொருள்கோடலை மேற்கொள்வாரென கூறி சட்டத்தை எதிர்ப்போர் பெரிதும், 2016இல் அவர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பின்னர் தொடங்கப்பட்ட போதைப்பொருள் தடுப்பு ஒடுக்குமுறையின் போது மேற்கொள்ளப்பட்ட சட்டவிரோத கொலைகளினையே சுட்டிக்காட்டுகின்றனர். அதனை மையப்படுத்தியே டூர்ட்டே தலைமையின் கீழ் செய்யப்பட்ட துஷ்பிரயோகங்களுக்கு பொறுப்புக்கூறல் கோருபவர்களை மௌனமாக்குவதற்கு புதிய சட்டத்தின் பெரும் வரையறைகள் ஒரு புதிய கருவியை வழங்கும் என்று பலர் அஞ்சுகின்றனர்,' கை ஏற்கனவே தூண்டுதலில் உள்ளது, மேலும் தூண்டுதலை அழுத்துவதற்கு சட்டம் தூண்டுதலை வழங்கும்' என்று ஒலாலியா தெரிவித்தார்.

பிலிப்பைன்ஸில் பயங்கரவாத ஆபத்து உண்மையானது மற்றும் அதிகரித்து வருகிறது என்பதும் நிதர்சனமான அவதானிப்பாக உள்ளது. பிலிப்பைன்ஸில், பயங்கரவாத அச்சுறுத்தல் ஒரு இரத்தக்களரி பரிணாமத்தை எடுத்துள்ளது. கடந்த காலங்களில் நடந்த கொலைகள், கடத்தல்கள் மற்றும் ஆயுதத்தாக்குதல்கள், கடந்த தசாப்தத்தில் மேம்படுத்தப்பட்ட வெடிக்கும் சாதனங்களின் பயன்பாடும் அதிகரித்தது. மற்றும் சமீபத்தில் கடந்த சில ஆண்டுகளில் ஒரு கொடிய விளைவு தற்கொலை குண்டுவெடிப்பு. ஜூலை 2018 மற்றும் நவம்பர் 2019 க்கு இடையில், நாட்டில் ஆறு தற்கொலை குண்டுவெடிப்புகள் நடந்தன. மேலும் குண்டுவெடிப்பு அலைகள் நடக்கவிருந்தன என்பதற்கான சான்றுகளுடன், அவை தோல்வியடைந்தன.

பயங்கரவாத செயல்களைத் தடுப்பதற்கும்; துல்லியமாக நோக்கம் கொண்ட ஒரு சட்டத்தை பிலிப்பைன்ஸ் ஏற்கனவே இயற்றியுள்ளது. 2007ஆம் ஆண்டின் மனித பாதுகாப்பு சட்டம் (ர்ளுயு) என்றும் அழைக்கப்படும் குடியரசு சட்டம் எண் 9731, ஜூலை 2007 இல் நடைமுறைக்கு வந்தது. அரசாங்கத்திற்கும் சட்ட அமுலாக்க நிறுவனங்களுக்கும் பயங்கரவாத அச்சுறுத்தலை எதிர்கொள்ள உதவுகிறது. ஆயினும்கூட, பாதுகாப்பு ஆய்வாளர்கள் குறிப்பிடுகையில், 2007 ஆம் ஆண்டின் ஹெச்.எஸ்.ஏ ஒருபோதும் முழுமையாகப் பயன்படுத்தப்படவில்லை. இது இயற்றப்பட்டதிலிருந்து இரண்டு முறை மட்டுமே செயல்படுத்தப்பட்டது என்கின்றனர்.

தற்போதைய பயங்கரவாத எதிர்ப்புச் சட்டத்தால் அதிகார சமநிலையும் அதன் பயன்பாட்டின் விருப்பமும் மேம்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இது அதிக அளவு ஒழுக்கம் மற்றும் பொறுப்புணர்வுடன் பயன்படுத்தப்படுமா? நாட்டின் தேசிய பாதுகாப்பு முகவர் நிலையங்கள் இன்னும் நீடித்த நம்பகத்தன்மை மற்றும் நம்பிக்கை சிக்கல்களை எதிர்கொள்கின்றன. இந்த அமைப்புகளில் சீர்திருத்தவாதிகளை தொழில்மயமாக்கல் மற்றும் திறன் மேம்பாடு மற்றும் மேம்பட்ட பயிற்சி ஆகியவற்றை ஆதரிக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை அடிக்கோடிட்டு காட்டுகிறது. இது பயங்கரவாத எதிர்ப்பு சட்டம் சிக்கலின் ஒரு பகுதி மட்டுமே என்பதையும்,தேசிய பாதுகாப்பு நிறுவனங்களை சீர்திருத்துவதே முக்கியமாக இருக்கும் என்பதை தெளிவுபடுத்துகிறது.

இலங்கையருக்கும் இவ்வாறான அனுபவமே மேலோங்கி காணப்படுகிறது. உலகளவில் வலுத்துவரும் பயங்கரவாத தடைச்சட்டம் தேசிய பாதுகாப்புக்கு அவசியமானதாகினும், இலங்கையின் தேசிய பாதுகாப்பு முகவர்களின் நம்பிக்கையே கேள்விக்குறியாகி உள்ளது. கடந்த 2019ஆம் ஆண்டு இலங்கையில் ஐ.எஸ்.ஐ.எஸ் அமைப்பால் உரிமை கோரப்பட்ட ஈஸ்டர் வெடிகுண்டு தாக்குதலை இலங்கையில் நடைமுறையிலிருந்த பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தால் தடுத்திட முடியவில்லை. அதுமட்டுமன்றி தொடர்ச்சியாக தமிழ் சமூகத்தையே அடக்கி வந்த பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் பார்வைகள், வெடிகுண்டு தாக்குதலுக்கு பின்னரான பாதுகாப்பு நடைமுறையிலும் தமிழ் சமூகத்தையே மேலும் அடக்குவதாக அமைந்தது. குறிப்பாக எவ்வித தாக்குதலும் நடைபெறாத வடக்கு - கிழக்கில் இராணுவ சோதனை முகாம்கள் புதிதாக அதிகரித்தன. மேலும் அக்காலப்பகுதியிலேயே யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழக மாணவர் ஒன்றிய பிரதிநிதிகளும் பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் கீழ் பல்கலைக்கழக வளாகத்தினுள் கைது செய்யப்பட்டார்கள் என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

இன்றும் கொரோனா அபத்தம் ஒரு பக்கம் இலங்கையர்களை அச்சத்துக்குள் தள்ளும் சூழ்நிலையிலும் வடக்கில் சத்தமின்றி புலிகள் மீளுருவாக்கம் என்ற போலிக்காரணத்தைக் காட்டி அப்பாவி தமிழ் மக்கள் பயங்கரவாத குற்றத்தடுப்பு பிரிவினரால் பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் கீழ் கைது செய்யப்பட்டு வருகின்றனர். கடந்த ஜூன் மாதம் வரையில் மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவில் முறைப்பாடு செய்யப்பட்ட தரவுகளின் அடிப்படையில் மட்டும் 21பேர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளதாக யாழ்ப்பாண பிராந்திய மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழு ஒருங்கிணைப்பாளர் தங்கவேல் கனகராஜா ஊடகங்களுக்கு தெரிவித்திருந்தார். எனிலும் தமிழ் சமூகத்தில் அதற்கான சரியான எதிர்வினையாற்றவில்லை என்ற குற்றச்சாட்டு பரவலாக உள்ளது.

பிலிப்பைன்ஸில் பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் அனுபவமற்ற சூழலிலும் மனித உரிமை செயற்பாட்டாளர்கள், சட்டத்தரணிகள் மற்றும் எதிர்க்கட்சிகள் என பலதரப்பினராலும் எதிர்ப்புக்கள், போராட்டங்கள் நடாத்தப்படுகிறன. எனிலும் நான்கு தசாப்தங்களாக பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தினால் துயரங்களை அனுபவித்து வரும் தமிழ் சமூகம், எவ்வித முரண்பாட்டு நிலைமைகளும் அற்ற சூழலில் சத்தமின்றி மீள அதிகரிப்படும் பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் கீழான கைதுகள் தொடர்பான செய்தியை செய்தியாகவே கடந்து செல்வது துயரமான பதிவாகும். அரசியல் கட்சிகள் தங்கள் பாராளுமன்ற ஆசனப்போட்டியில் தேர்தல் பிரச்சாரங்களில் மும்மரமாக வாக்குகளை மட்டுமே எதிர்பார்த்து வாக்களார்களின் உரிமைகளை மறந்து செயற்படுகிறார்கள் என்ற நிலையில், சிவில் சமூகங்களும், பல்கலைக்கழக சமூகமும் கூட மௌனித்திருப்பது தமிழ் சமூகத்தின் சாபக்கேடேயாகும்.